(8)
śpiewał pięknie....Dziękuję Czesławie...W Polsce występują dwa gatunki słowików: szary i rdzawy.
Polska leży na granicy stref występowania dwóch gatunków słowików: na wschód od linii Wisły popularniejszy jest słowik szary, na zachód – słowik rdzawy. Z wyglądu różnią się nieco jedynie odcieniem upierzenia. Śpiew jest jedyną i nieomylną wskazówką do określenia, z którym gatunkiem słowika przyszło nam się spotkać. Słowik szary jest uważany za wirtuoza wśród śpiewaków. Jego śpiew jest donośny i melodyjny o głębokim, fletowym tonie. Piosenka porównywana jest ze śpiewem drozda śpiewaka przez obecność rozdzielonych, kilkakrotnie powtarzanych wyrazów o różnym brzmieniu. Słowik szary kończy prawie każdą zwrotkę charakterystycznym suchym terkotem.
Śpiew słowika rdzawego, o nieco wyższym tonie, nie ma podziału na wyrazy. Dźwięki są połączone w ciągnący się, perlisty trel. W różnorodnym kląskaniu co pewien czas występuje seria łkających gwizdów, której nie usłyszymy u słowika szarego.
