rodzina
perkozy
opis
Długość ciała: 28-34 cm
Ptak mniejszy od łyski, o krępej budowie ciała z dość krótką szyją. Głowa wysklepiona z krótkim czubem. Dziób czarny, nieco zadarty. Tęczówka czerwona. W szacie godowej ubarwienie czarne z z rdzawokasztanowymi bokami ciała. Po bokach głowy za oczami pęki żółtopomarańczowych piór. W szacie spoczynkowej ubarwienie ciemnoszare z jaśniejszymi bokami oraz z białym gardłem i bokami głowy, ale okolica oka ciemna, a przód szyi szary.
miejsca
Rozmieszczony nierównomiernie na większość niżowego obszaru kraju, na Mazurach i Pomorzu tylko lokalnie
siedlisko
Płytkie jeziora i stawy hodowlane z dobrze rozwiniętą roślinnością szuwarową lub na obrzeżach wysp
liczebność
Bardzo nieliczny, 4000-5000 par
gniazdo
Gniazduje kolonijnie. Gniazdo to płaska platforma z butwiejącej roślinności wodnej na skraju szuwarów, najczęściej pobliżu kolonii mew
lęg
3-4 białawe jaja zmieniające stopniowo barwę do brązowawej. Wysiadywanie 20-22 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo zaraz po wykluciu i rodzice wożą je na grzbietach. Młode uzyskują samodzielność w wieku ok. 4 tygodni
pokarm
Bezkręgowce wodne (owady i ich larwy, mięczaki, skorupiaki), małe żaby i ryby
wędrówki
Wędrowny. Przylot: III-IV, odlot: VIII-XI. Wyjątkowo zimuje na wodach śródlądowych
ochrona
Ptak chroniony; wymieniony w Dyrektywie ptasiej; zagrożony przez zmiany siedliskowe w wyniku intensyfikacji gospodarki stawowej i niszczenia kolonii mew, zwłaszcza na prywatyzowanych stawach.( patki.info)