Pełzacz

Pełzacz leśny jest niewielkim ptakiem, długość jego ciała wynosi ok.14 cm. Cechą charakterystyczną pełzacza leśnego jest długi, cienki dziób. Pełzacz ogrodowy, gatunek bardzo podobny, ma dziób nieco dłuższy. Pełzacz leśny ma całkowicie biały spód ciała, w odróżnieniu od ogrodowego, u którego okolice kupra są beżowe. Jest to gatunek typowo leśny, (na co wskazuje nazwa), ale można go także spotkać w zadrzewieniach śródpolnych.

Bardzo charakterystyczny jest sposób, w jaki pełzacz zdobywa pokarm. Porusza się on powoli w górę pnia, penetrując dzióbkiem zagłębienia i spękania kory drzewa. Szuka tam owadów i ich larw oraz pająków. Żywi się także małymi nasionami. Po spenetrowaniu jednego drzewa lub jego części, która ma spękaną korę, przenosi się na drugie, zaczynając „pracę” od dołu. W poruszaniu się pomagają mu silne pazurki, którymi z łatwością utrzymuję się na pniu. Jest to gatunek osiadły w Polsce, ale ptaki z populacji północnoeuropejskich wędrują zimą na południe w okolice cieplejsze, gdzie łatwiej o pokarm.

Gniazdo pełzacze zakładają przeważnie w pęknięciu pnia, tam gdzie się ono rozszerza na szerokość kilku centymetrów. Pełzacza bardzo trudno dostrzec na tle pnia, a to dlatego, że jego różnobarwne piórka tworzą mozaikę kolorów. Pełzacz leśny, tak jak i wiele innych gatunków, występuje najliczniej w starych lasach liściastych i mieszanych.