na stawie w Rudach

Piżmak (Ondatra zibethicusy) Piżmak, zwany szczurem piżmowym, jest gryzoniem należącym do rodziny chomikowatych, podrodziny nornikowatych. Wielkością przypomina dzikiego królika, łatwo rozpoznawalny dzięki bocznie spłaszczonemu ogonowi, nie należy do rodzimych zwierząt Europy, lecz pochodzi z Ameryki Północnej. Naturalny zasięg piżmaka obejmuje kraje Ameryki Północnej pomiędzy 30° a 63° szerokości geograficznej północnej, od Arizony po wschodnią Kanadę i Labrador. W 1905 roku hrabia Colloredo-Mannsfeld wypuścił 5 osobników (2 samce i 3 samice) na stawach rybnych w miejscowości Staré Huti u Dobříše (zachodnie Czechy). Zwierzęta te znalazły tam idealne warunki bytowania i nastąpiła niezwykle szybka ekspansja populacji piżmaka we wszystkich kierunkach z szybkością około 25 km rocznie. W roku 1929 dotarł do ówczesnych granic Polski, a w roku 1956 zasiedlił w Europie obszar około 200 000 km2. Zasięg piżmaka rozszerza się z każdym rokiem coraz dalej na wschód. Piżmak osiedla się zwykle nad gęsto zarośniętymi roślinnością wodną jeziorami, stawami, rzekami o wolnym prądzie, potokami, a często nad starorzeczami, a nawet rowami i terenami bagiennymi. Najbardziej lubi stawy porośnięte sitowiem, trzciną i roślinami wodnymi położone w lasach i poza nimi. Jest aktywny w dzień i w nocy, zwłaszcza wczesnym rankiem, tryb życia ma podobny jak bóbr. Łatwo dostosowuje się do środowiska, wyśmienicie pływa po powierzchni wody korzystając z tylnych nóg jako napędu i ogona jako steru. Czując niebezpieczeństwo, szybko nurkuje i daleko odpływa pod wodą. Pożywienie piżmaka stanowią przede wszystkim rośliny rosnące w wodzie i nad brzegami zbiorników wodnych, oprócz tego korzenie, rośliny zielne i uprawne, czasami ślimaki lądowe i wodne, rzadko ryby, ptaki i inne zwierzęta.

Źródło: https://www.przyroda.mazury.pl/index