Bączek zwyczajny

Wyraźnie zaznaczony dymorfizm płciowy, co jest rzadkością u czapli. Samiec ma wierzch ciała i potylicę czarną, głowę, szyję i pokrywy skrzydłowe płowożółte, spód brudnobiały. Samica ma czapeczkę ciemnobrązową. Szyję, głowę i pokrywy skrzydłowe żółtobrązowe, grzbiet ciemnobrązowy z podłużnymi jasnymi plamami, spód brudnobiały z ciemnymi podłużnymi paskami. Osobniki młodociane podobne do samicy, lecz całe brązowe z podłużnymi paskami, których jest dużo więcej. Jest najmniejszym przedstawicielem czapli, wielkości sójki. Lata cicho ponad trzcinami i taflą wody. Skrzydła szerokie i z jasnymi piórami pokrywowymi, które kontrastują z czarnymi lotkami i grzbietem. Równie cicho przemykają przez gęste trzciny. Podobnie jak bąk, również i one w razie zagrożenia przyjmują pionową postawę ochronną wyciągając w górę szyję i głowę. Potrafią to robić już nawet pisklęta w gnieździe. W czasie toków rankami, wieczorami, a nawet w nocy, samiec wydaje z siebie przypominające szczekanie psa \"huw\" lub \"wru, wru\". Co ciekawe, uważa się, że takie odgłosy słyszane w dzień zapowiadają nadchodzący deszcz.
Wymiary średnie
dł. ciała ok. 35 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 55 cm
waga ok. 70-170 g