Spotkanie na stawach Wielikąt

Czapla biała (Egretta alba)

W Polsce nieliczny ptak lęgowy, głównie zalatujący.

Opis gatunku – rozpoznanie
Wielkość ciała bardzo zbliżona do czapli siwej, jedna całe upierzenie koloru białego. W szacie godowej, długi, smukły dziób przybiera kolor czarny, u podstaw żółty, natomiast w trakcie spoczynku jak i u młodych osobników dziób w kolorze żółtym na całej długości. Nogi koloru zielonawo-szarego w szacie spoczynkowe zmieniają się w żółte w szacie godowej (podobnie jak u młodych ptaków).

Biologia gatunku.

1. Wędrówki
Czapla biała występuje na całym świecie, w Europie nielicznie lęgowy. Zimuje w okolicach Morza Śródziemnego, Morza Czarnego i środkowej Afryki. Podgatunki występują także w Ameryce Południowej i Północnej – wyłączając Kanadę i Alaskę, a także na Madagaskarze i w południowo-środkowych Chinach.

2. Lęgi
Wracając pod koniec lutego na miejsca lęgowe łączą się w pary i zarówno samiec jak i samica przystępują do budowy gniazda wykorzystując do tego źdźbła trzcin, a następnie wysiadują naprzemiennie od 4-6 jasnoniebieskich jaj. Młode, karmione przez oboje rodziców zaczynają latać po ok. 45 dniach. W lipcu opuszczają gniazdo wędrując na północ od gniazda.

3. Siedlisko
Zajmuje duże trzcinowiska w okolicach wielkich wód – jezior i stawów.

4. Pokarm
Polują na ryby, owady i płazy, skradając się na nie w płytkich, stojących wodach. Na lądzie potrafią schwytać małe ssaki, jak myszy czy szczury.

W Polsce gatunek objęty ochroną gatunkową ścisłą.