pozdrawiam z nowym dniem...



Jesienna dziewczyna

Wśród złotych szeleszczących liści światło błyszczy
Jeden promień tęczy, jedna lśnieniem chwila
Z pod promienia poruszenie, żywy cud się spiętrzy
W sukience jesieni, ona żywa , prawdziwa dziewczyna

Wzruszenie szczęście z pod otchłani jak radosne słońce
Niesie sobą blask ,roztacza piękno w słońcu promieniu
Emanuje życiem. spojrzenie żar z jej oczu tęskniące
Gest rąk, powab czarowny w przeciągłym spojrzeniu

W złotą suknie jesieni, z za dekoltu pierś jej białą
Wykrojoną sylwetkę opromieniają barwy słoneczne
Szeleszcząca z liści sukienka wykształca jej ciało
Nagość, powabna kibić, pierś kształtna, boskie rzeknę

Jesienna dziewczyna bosa w tańcu z wiankiem zieleni
To resztki lata, u jej bosych nóg wyrasta i zakwita róża
Zatrzymana w tańcu, w rozkwicie jesiennych promieni
Opuszczone rzęsy, policzkowe pąsy, jesień się wynurza

Bezmiar kolorów, na głowę zakłada złoty wieniec
Na oczach powstał cud w nieziemskim pięknie
Cześć oddaję pięknu, chociaż już nie młodzieniec
Zachwycony powabną urodą, u stóp jej uklęknę
Autor:slonzok-knipser
Bolesław Zaja