Eta Carina

Eta Carina znajduje się w krańcowym stadium ewolucji (trwającej w przypadku tak masywnych obiektów "zaledwie" ok. jednego miliona lat) i w wyniku szybkiej (gwiazda emituje 4 miliony razy więcej energii niż Słońce) utraty materii poprzez silny wiatr gwiazdowy, który uderza w wolniejsze warstwy zewnętrzne, przechodzi czasami potężne wybuchy. Ostatni miał miejsce podczas maksimum jasności, w roku 1841. Pozostały po nim dwa sferyczne obłoki gazu i pyłu, każdy setki razy większy od Układu Słonecznego, rozchodzące się z biegunów gwiazdy, nazwane "Mgławica Homunculus". Obserwacje prowadzone w zakresie rentgenowskim ukazały również ślady podobnej eksplozji, jaka nastąpiła około 1000 lat temu. Gdy reakcje termojądrowe wewnątrz gwiazdy ustaną, co wedle wszelkiego prawdopodobieństwa nastąpi w ciągu najbliższych kilkudziesięciu tysięcy lat, Eta Carinae zginie podczas gigantycznego wybuchu supernowej lub hipernowej, stając się gwiazdą neutronową, bądź - co przy tak dużej masie bardzo możliwe - czarną dziurą.
źródło NASA
https://apod.nasa.gov