W 1929 r. nazwę parku zmieniono na Park im. Ignacego Paderewskiego. W kolejnych latach na terenie parku pojawił się pomnik pułkownika Edwarda Hause’a autorstwa Franciszka Blocka, oraz powstał nowy wjazd do parku od strony Ronda Waszyngtona. Szeroka aleja jesionowa prowadząca do parku była w końcu lat trzydziestych miejscem pokazów mody i konkursów samochodowych.
Park uległ dużym zniszczeniom w czasie II wojny światowej, wycięto wiele drzew m.in. wszystkie świerki na wzgórzach, zlikwidowano tereny sportowe we wschodniej części parku, cukiernię, przystanie oraz baseny kąpielowe.
W okresie powojennym przeprowadzono renowację, dosadzono tysiące drzew i krzewów, uzupełniając aleje, szpalery i żywopłoty.
Park Skaryszewski jest typowym parkiem krajobrazowym, z charakterystycznym, czytelnym ukształtowaniem wnętrz parkowych i grup roślinnych, o bogatej sieci dróg, miękkiej, swobodnej linii brzegowej zbiorników wodnych, wzniesieniach terenowych z punktami widokowymi. Park Skaryszewski, mimo upływu lat zachował swój pierwotny kształt. Zasadniczy układ przestrzenny parku podkreśla jesionowa aleja główna i lipowa aleja obwodowa. Do najbardziej wyrazistych elementów parku należą stawy, tworzące system wodny, a także „góra świerkowa” z wodospadem. We wrześniu 2002 r. odsłonięto w parku tablicę upamiętniającą polskie ofiary ataku na WTC w dniu 11.09.2001 r. A już w roku 2008 . rozpoczęły się prace nad projektem rewaloryzacji Parku Skaryszewskiego i trwają do dziś.