Hermann Hesse

No cóż, to już minęło, ten kielich wychy­liłem do dna i już nig­dy nie zos­tał mi na­pełniony. Czy te­go szko­da? Nie, nie szko­da. Nie szko­da nicze­go, co minęło. Szko­da tyl­ko te­go, co jest te­raz i dzi­siaj, szko­da tych wszys­tkich godzin i dni, które tra­ciłem, które tyl­ko cier­pli­wie zno­siłem, które nie przy­nosiły ani darów, ani wstrząsów.