dobranoc...

cisza



w przestrzeni wydobywa swój wewnetrzny głos

pośród drzew kołysanych melodią wiatru

uśmiechem otula pośród rubinowych gwiazd

ucztą pięknych chwil wycisza Świat

dając się ponieś własnym myślom

między sercem a duszą jest granicą

przy zachowaniu pewności do śpiewania

ma rządy swoje w dni powszednie i od święta

unosi się od Ziemi ponad wyżyny Nieba

zawsze odnajdzie nas bo jest oazą spokoju...

/kaja-maja/