slonce z niebem robi spektakl...

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Zachod slonca

Kto pogubil te piora rozowe na niebie?
Aniolowie kochania, kochania, kochania. -
Poplyneli daleko - nie do mnie i ciebie,
lecz tam, gdzie szyby plona snem oczekiwania.

Aniolowie milosci piora pogubili,
niosac w oddal rozkosze, rozkosze, rozkosze,
rozowe pocalunki, nieskonczonosc chwili
i pelne lez amfory, i roz pelne kosze.

Jeno pioro wionelo nad tym naszym domem,
gdzie w oknie brak zlotego, zlotego plomienia,
i zawislo nad nami rozowym ogromem,
i zawislo nad nami zaloscia wspomnienia...

Kto pogubil te piora rozowe na niebie?
Aniolowie kochania, kochania, kochania. -
Poplyneli daleko - nie do mnie i ciebie,
lecz tam, gdzie szyby plona snem oczekiwania.