dla mamy,ktora odeszla...tam,gdzie?...

Wiersz z Nieznanego Świata nr 8/2010 str 25:

Ci,co odeszli,Drodzy Nieobecni,
cieszyć by się chcieli swoim życiem wiecznym.
Lecz nasze łzy kamieniem się kładą,
na lekkie Ich serca, będąc zawadą.
I nasze prośby, ziemskie tak bardzo,
że słuchać je trzeba prawie z pogardą,
ciągną Ich na dół jak ciężkie kajdany,
mimo że prosi ktoś bardzo kochany.
...............Nie płaczcie po nas.
Za najdalszą rzeką,
jesteśmy blisko, choć bardzo daleko.
Czas stanął w miejscu, jak mucha w bursztynie.
Wszystko jest TERAZ i nic nie minie.
Światłość jest wielka u Jego boku,
Wy o nas myślcie tylko raz w roku.
Więc choć płaczecie załamując dłonie,
dajcie nam spokój po Naszej Stronie.