Było
Wiersze staroświeckie co wzruszają teraz
Z rymami jak należy z przecinkiem I kropką
Z dworem co znikł nagle cicho I na zawsze
A wiadomo cisza większa niż milczenie
I pamięć już posłuszna gdy przeszłość przychodzi
Z babcią co na werandzie cerowała dziurę
Bez nożyczek zębami przegryzając nitkę
tuż przy koszu na grzyby by się nie sparzyły
Z wujem co się gazetą niepotrzebnie zajął
więc pomagał mu diabeł ale kopnął anioł
Ze smutkiem przemijania jagód jarzyn jeżyn
Gdyby śmierci nie było nikt z nas już by nie żył
Przemijamy jak wszystko by w ten przetrwać
Uczucia bez łapówek I rąbanka grzechów
Wielka miłość co zawsze wydaje się łatwa
I wie już tak OD razu że nie wie co będzie
choć za młodu drży serce a na starość noga
Wszystko co najcenniejsze spaliło się w piekle
Wiersze staroświeckie niemodne naiwne
Ten Sam baran co wtedy
Ale szczęście inne
KS Jan Twardowski
hojna 2010-11-02
Czasem odchodzą dobrzy ludzie
Co nam pomogli w życiu wiele
I próżno wtedy pytać Boga
Czemu odchodzą przyjaciele
Lecz oni ciągle przecież żywi
Nadal wytrwale są wśród nas
Ich dusze przy nas pozostały
Tylko ich ciała zabrał czas...
dea46 2010-11-02
Ci co odeszli sa zywi w naszej pamieci........pozdrawiam cieplutko i przyjemnego dnia zycze(*_*)
jasna0 2010-11-02
miłość nasza tkwi w naszych wspomnieniach