LIST DO MAMY...JEST KOLO NIEJ...SLOWA MILOSCI

Było
Wiersze staroświeckie co wzruszają teraz
Z rymami jak należy z przecinkiem I kropką
Z dworem co znikł nagle cicho I na zawsze
A wiadomo cisza większa niż milczenie
I pamięć już posłuszna gdy przeszłość przychodzi
Z babcią co na werandzie cerowała dziurę
Bez nożyczek zębami przegryzając nitkę
tuż przy koszu na grzyby by się nie sparzyły
Z wujem co się gazetą niepotrzebnie zajął
więc pomagał mu diabeł ale kopnął anioł
Ze smutkiem przemijania jagód jarzyn jeżyn
Gdyby śmierci nie było nikt z nas już by nie żył
Przemijamy jak wszystko by w ten przetrwać
Uczucia bez łapówek I rąbanka grzechów
Wielka miłość co zawsze wydaje się łatwa
I wie już tak OD razu że nie wie co będzie
choć za młodu drży serce a na starość noga
Wszystko co najcenniejsze spaliło się w piekle
Wiersze staroświeckie niemodne naiwne
Ten Sam baran co wtedy
Ale szczęście inne

KS Jan Twardowski