Wiesław Myśliwski — Kamień na kamieniu (Rozdział V Matka)

Może się przecież zdarzyć, że się jedno z drugim pomylą, nikt nie wie naprzód, kto jest komu przeznaczony, bo i przeznaczenia się mylą, z przeznaczeniem jak z dniem, chwalić go dopiero trzeba po zachodzie słońca.



Romantyczny Zachód Słońca

Redaktor: Baudelaire Charles Pierre

Jakże piękne jest słońce, gdy się rozpłomienia

Rzucając nam dzień dobry! Jak wybuch z ciemności

- Szczęśliwy ten, kto może pozdrowić w miłości

Swój zachód promienniejszy nawet od marzenia!



Wspomnę!... Widziałem... kwiaty, źródło, łan, w dolinie

Omdlewały jak serce drżąc pod jego okiem.

- Prędzej, do horyzontu biegnijmy przed zmrokiem,

By schwytać jeszcze skośny promień, zanim zginie.



Ale znikającego próżno ścigam Boga;

Cesarstwo swe pośpiesznie roztacza Noc sroga,

Czarna, mokra, febryczna, pełna grozy głuchej;



Woń grobów płynie poprzez ciemność, a przy bagnie

Moja dreszczem przejęta noga miażdży nagle

Zimne ślimaki i niespodziane ropuchy.