smutek...

smutek...

Guziki
[ Pamięci kapitana
Edwarda Herberta ]


Tylko guziki nieugięte
przetrwały śmierć świadkowie zbrodni
z głębin wychodzą na powierzchnię
jedyny pomnik na ich grobie

są aby świadczyć Bóg policzy
i ulituje się nad nimi
lecz jak zmartwychstać mają ciałem
kiedy są lepką cząstką ziemi

przeleciał ptak przepływa obłok
upada liść kiełkuje ślaz
i cisza jest na wysokościach
i dymi mgłą katyński las

tylko guziki nieugięte
potężny głos zamilkłych chórów
tylko guziki nieugięte
guziki z płaszczy i mundurów

Zbigniew Herbert

agii51

agii51 2011-04-10

Ból,rozpacz,żal....żadne słowa nie wyrażą...stratę....

kati9

kati9 2011-04-10

Nie zapomnimy tego ...

jaworr

jaworr 2011-04-10

.....smutne to wszystko ....

gabix

gabix 2011-04-11

.....Smutek i żal ogarnia na czasem ......ale niestety jest częścią naszego życia które nadal trwa ........
.cudownego dnia Ci życzę Zosieńka .......:))*

pantoja

pantoja 2011-04-11

Bardzo lubię poezje Zbigniewa Herberta. Może ona trudna ale jaka prawdziwa.....

paw58

paw58 2011-04-12

Dzień zadumy
"Można odejść na zawsze, by stale być blisko" ...
Dziś nadszedł zadumy czas
Niebo rozświetla zniczy blask
To czas na wspomnienia
Chwilkę refleksji
By złączyć się duchowo
Z tymi co odeszli...

dodaj komentarz

kolejne >