Posyłam kwiaty
Posyłam kwiaty - niech powiedzą one
To, czego usta nie mówią stęsknione!
Co w serca mego zostanie skrytości,
Wiecznym oddźwiękiem żalu i miłości.
Posyłam kwiaty - niech kielichy skłonią
I prószą srebrną rosą jak łezkami,
Może uleci z ich najczystszą wonią
Wyraz drżącymi szeptany ustami,
Może go one ze sobą uniosą
I rzucą razem z woniami i rosą.
Szczęśliwe kwiaty! im wolno wyrazić
Wszystkie pragnienia i smutki, i trwogi;
Ich wonne słowa nie mogą obrazić
Dziewicy, choć jej upadną pod nogi;
Wzgardą im usta nie odpłacą skromne,
Najwyżej rzekną: "Słyszałem - zapomnę."
Szczęśliwe kwiaty! mogą patrzeć śmiale
I składać życzeń utajonych wiele,
I śnić o szczęściu jeden dzień słoneczny...
Zanim z tęsknoty uwiędną serdecznej.
Adam Asnyk
dodane na fotoforum:
avatar1 2011-06-03
Lato
Cierpliwe Lato,
co w kolejce było,
zaraz za Wiosną,
wnet się rozgościło.
Na łąkach kwiatów
tysiące wysiewa,
lekkim wietrzykiem
w gałęziach powiewa.
Hasa roześmiane
z motylem i pszczołą,
fioletowym dzwonkiem
wydzwania wesoło.
Cieszy się, gdy wiatr,
co kołysze róże,
nuci piosenkę:
„Lato zostań dłużej”.