W tych okolicach, jak nigdzie indziej, prześledzisz dzieje hutnictwa żelaza na ziemiach polskich. Już 2 tysiące lat temu starożytni hutnicy prowadzili tu wytop żelaza w prymitywnych piecach potocznie zwanych “dymarkami”.
Swoje do historii przemysłowej dołożyli także cystersi z pobliskiego Wąchocka. Dokumenty cystersów z XVI stulecia mówią, że działała tu Minera Starzechowska, czyli kopalnia rudy żelaza dzierżawiona przez rodzinę Starzechowskich; wydobyty surowiec przetapiano w działających nieopodal kuźnicach, a w 1789 szarzy mnisi z Wąchocka wznieśli nad Kamienną wielki piec.
XIX wiek przyniósł jednak wiele zmian na ziemiach polskich. W 1815 powstało Królestwo Polskie, a 3 lata później własność cystersów przeszła w ręce państwa. Zbudowany staraniem mnichów wielki piec działał do 1838 roku, a już rok później został rozebrany.
Najważniejszą częścią ekspozycji są jednak obiekty wchodzące w skład następujących po sobie zakładów wielkopiecowych z połowy i końca XIX wieku. Pierwszy z nich pracował w latach 1841-1901.
Najcenniejszym obiektem na terenie Muzeum jest pochodzący z 1899 r. Wielki Piec z zachowanym kompletnym ciągiem technologicznym torowisk kolejowych, wieży gichtowej dostarczającej materiały wsadowe niezbędne do wytopu surówki. Podziw może budzić pajęczyna urządzeń filtrujących i nadmuchowych szczelnie opasujących Wielki Piec, nagrzewnice COWPERA i halę lejniczą.
Działał on do 1968 roku, kiedy to ostatecznie go wygaszono. /z netu/
Nie do końca moja bajka, ale jak wszyscy to wszyscy i ja też. Mimo to miejsce ciekawe i warte odwiedzin :)
dodane na fotoforum: