Kościół p.w. św. Jana Nepomucena, położony na wyspie stawu (uformowanego przez jeńców tatarskich i tureckich), połączonej mostem ze stałym lądem. Świątynia wzniesiona w latach 1741-1747 z fundacji Tomasza Antoniego Zamoyskiego i jego żony Teresy z Michowskich w intencji powrotu do zdrowia ordynata oraz jako wotum dziękczynne za narodziny oczekiwanego syna - Klemensa. Prawdopodobnie projektował ją ceniony przez ordynata architekt Andrzej Bem, a budował mistrz Jan Columbani. Następnie do świątyni dobudowano dwa pomieszczenia. Wysoka część kościoła stanowi nawę główną , a boczne skrzydła to dwie kaplice.