Korpus nawowy, jedyna część kościoła otwarta dla ludzi świeckich, otrzymał formę trójnawowej bazyliki, zamkniętej od zachodu prostą ścianą z dwoma wysokimi, wielobocznymi wieżyczkami schodowymi, pełniącymi także rolę przypór na wysokości nawy głównej. Pomiędzy nimi w części szczytowej w XV wieku umieszczono dużą, okrągłą rozetę, poniżej której przeprute było duże półkoliście zwieńczone okno.