(1)
Mistrzowie ciesielscy wznoszący kościoły drewniane w XVIII w., często wzorowali się na architekturze murowanej. Bardzo dobrym przykładem takiej kreacji jest monumentalny kościół w Dąbrowie Tarnowskiej. Być może jego budowniczym był Mathias Waidner, który w tym sam czasie wzniósł bardzo podobny kościół w pobliskich Wietrzychowicach. Dąbrowski kościół zbudowany został w 1771 r. jako dużych rozmiarów, trójnawowa bazylika z parą symetrycznych kaplic po bokach, tworzących coś w rodzaju transeptu oraz z niewyodrębnionym prezbiterium, zamkniętym trójbocznie. Nawę i prezbiterium nakrywa wspólny dach dwuspadowy z wieżyczką na sygnaturkę z latarnią. Nad nawami bocznymi dachy pulpitowe, zaś nad kaplicami i nowszą kruchtą zachodnią dachy dwuspadowe. Wewnątrz prezbiterium nakryte spłaszczonym sklepieniem kolebkowym, zaś korpus i kaplice nakryte stropami płaskimi. Nawy boczne wydzielone przez wydatne opilastrowane filary międzynawowe. Łuk tęczowy spłaszczony, z belką profilowaną, na której krucyfiks barokowy z XVIII w. Ściany wewnątrz zdobi polichromia figuralna i ornamentalna z 2. poł. XIX w. utrzymana w tradycji późnobarokowej. Wyposażenie wnętrza jest przeważnie rokokowe z 2. poł. XVIII w., składa się na nie pięć ołtarzy, ambona, konfesjonały i organy. W ołtarzu głównym umieszczony jest obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Tuchowskiej z w. XVIII., w sukienkach metalowych. Najstarszym zabytkiem jest późnogotycki krucyfiks z końca XV w.
dodane na fotoforum:
