PAŁAC BRUNÓW
Pierwsza informacja o istnieniu w Brunowie dworu pochodzi z XV wieku. Prawdopodobnie była to budowla obronna zbliżona kształtem do zachowanych w okolicy wież mieszkalnych. Dwór w tym czasie należał do znanego i majętnego śląskiego rodu Zedlitz.
W latach 1740 - 1750 właścicielem Brunowa został hrabia Bernhard von Schmettau. Za jego sprawą dokonano przebudowy starego dworu zmieniając dawną budowlę w niewielki dwukondygnacyjny barokowy pałac na planie kwadratu.
Trzydzieści siedem lat później właścicielem Brunowa stał się Krzysztof Henryk i Ernesta von Schweinitz. Trzy tygodnie po nabyciu majątku, w pałacu wybuchł pożar w czasie którego spłonęły wszystkie zabudowania. Na zgliszczach Schweinitzowie wznieśli nową neobarokową, dwukondygnacyjną rezydencję. Odbudowę powierzono dwóm śląskim architektom: Mohrensbergowi i Scholtzowi.
Kolejni właściciele pałacu to rodzina von Cottenet, która energiczne przystąpiła do rozbudowy założenia pałacowego w typowym dla XIX wieku stylu historyzmu. Z tego okresu pochodzi stajnia z powozownią, fontanna przy pałacu oraz park zaprojektowany przez Eduarda Petzolda. Na szczytowej ścianie stajni tuż przy bramie wjazdowej umieszczono herb rodziny Cottenet.
Kolejną przebudowę przeprowadzono w latach 1900 - 1901, powstało wówczas skrzydło południowe pałacu wraz z oranżerią i ośmioboczną wieżą.
W latach 30. XX wieku utworzono w pałacu szkołę sportową Hitlerjugend.
Bezpośrednio po wojnie pałac ulegał stopniowej dewastacji.
(https://brunow.pl/historia.html)
dodane na fotoforum: