Sadź...

Szadź (też: sadź) – osad lodu powstający przy zamarzaniu małych, przechłodzonych kropelek wody (mgły lub chmury) w momencie zetknięcia kropelki z powierzchnią przedmiotu lub już narosłej szadzi. Składa się ze zlepionych kryształków lodu narastając niekiedy do stosunkowo znacznych grubości, powodując łamanie się pod jej ciężarem gałęzi drzew.

Obudziła mnie piękna, srebrzysta zima.
Drzewa otulone diamentową szadzią,
jakby ktoś je delikatnie watą poowijał.
Mienią się w słońcu na gałęziach nanizane,
koraliki brylantowe, szlifowane w wielokąty,
odbijają kolorowe promienie słońca zimowego,
rzucając na białą, zamarzniętą ziemię,
niezliczone barwy tęczy.
Miękki, jak kołderka wełniana, puszysty śnieżek
otulił w parku ławki, huśtawki, plac zabaw dla dzieci.
Jest biało, przytulnie i miękko.
Dzieci kulig utworzyły, saneczki doczepiły,
jadą, jadą do lasu, dzwonią dzwonki srebrzyste,
hałasu narobiły i pognały w dal.
Cisza po nich została, zima jest taka biała,
miękka, srebrzysta, słoneczna i czysta.
Piękna Pani Biała.

Autor: Eurydyka12345