W 1517 r. Martin Luter zapoczątkował ruch reformacji w kościele rzymsko-katolickim. Początki
reformacji w Kotlinie Jeleniogórskiej są stosunkowo wczesne i sięgają juz lat dwudziestych XVI w.
W Szklarskiej Porębie od XVI w. przez wiele dziesięcioleci wyznawcy religii rzymsko-katolickiej i
protestanci wspólnie użytkowali kościół przy ul. Piastowskiej pod wezwaniem Matki Boskiej
Różańcowej. Takie wykorzystanie świątyni przez dwa wyznania nie było czymś wyjątkowym i
dobrze świadczyło o tolerancji religijnej panującej wśród mieszkańców Dolnego Śląska.
Kontrreformacja i lata wojny trzydziestoletniej 1618-1648 przyniosły śląskim protestantom znaczne
ograniczenia w uprawianiu praktyk religijnych. Protestanci często siłą nawracani byli na wiarę
rzymsko-katolicką, liczne gminy uległy rozwiązaniu, a pastorzy zostali wypędzeni. W Kotlinie
Jeleniogórskiej pastorzy otrzymali miano "krzaczanych kaznodziejów" ze względu na niejawny
charakter nabożeństw, które częstokroć były odprawiane w ustronnych, zalesionych miejscach. W
1654 r. kościół w Szklarskiej Porębie Dolnej został w całości przywrócony katolikom, a protestanci
zostali pozbawieni siedziby i miejsca religijnych praktyk.
Przez kolejne dziesięciolecia protestanckie nabożeństwa w Szklarskiej Porębie odbywały się w
sposób niejawny w prywatnych domach i na leśnych polanach. Dopiero zajęcie Kotliny
Jeleniogórskiej w grudniu 1740 r. po wojnie z Austrią przez protestanckie Prusy zmieniło ten stan
rzeczy. Już w 1742 r. członkowie gminy ewangelickiej w Szklarskiej Porębie wybudowali niewielki
drewniany dom modlitwy położony obok późniejszego cmentarza, powyżej dzisiejszej ul.Piastowskiej, cd...
dodane na fotoforum: