(10)
Łuski dzieli się według sposobu zapłonu spłonki, na trzy typy:
- nabój typu Lefaucheux (lub: igłowy), wynaleziony w 1835 r. Kurek uderzał w znajdujący się z boku dna łuski pręcik, który detonował piorunian rtęci w spłonce. Dziś nieużywany.
- nabój bocznego zapłonu. Piorunian był umieszczony tutaj wewnątrz kryzy łuski. Iglica broni uderzała punktowo na brzegu dna łuski. Dziś rzadko używany, m.in. w amunicji kal. 0,22 cala.
- nabój centralnego zapłonu. Piorunian znajduje się w środku dna łuski. Iglica uderza w łuskę centralnie. Dziś używany niemal we wszystkich rodzajach nabojów.
Z uwagi na materiał, łuski można podzielić na:
mosiężne – najczęściej spotykane i sposobne do wielokrotnego użytku
wykonane ze stopu aluminium, stalowe, a nawet z włókien sztucznych – wprowadzane przez niektóre wytwórnie na rynek cywilny – tańsze od mosiężnych, jednorazowe, najczęściej niskiej jakości.
W zależności od rodzaju spłonki (boxer lub Berdan) gniazdo spłonki będzie różnie ukształtowane. Ponadto, łuska używająca spłonki boxer będzie miała jeden otwór zapłonowy, a łuska do spłonki Berdan ma dwa takie otwory.
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/ea/VariousCasings.jpg
13.12.Święto Ocalenia – niewprowadzone
dodane na fotoforum:
irys3 2011-12-14
Super opisane..................pogody ducha i uśmiechu na twarzy życzę mimo beznadziejnej pogody za oknem:)
