Odeszła ta jedyna

Nad grobem mym nie stój, roniąc łzę.
Nie ma mnie tam.
Nie zmorzył mnie sen.
Jestem świeżego wiatru powiewem,
Błyszczącym diamentowo śniegiem,
Dzwoniącym śpiewnie deszczem jesiennym.
Gdy zbudzisz się w słodkiej porannej ciszy,
W ptasim świergocie mnie usłyszysz.
Szybuję razem z ptakami,
Na nocnym niebie migocę gwiazdami.
Nad grobem mym nie stój roniąc łzę,
Nie ma mnie tam,
Nie zmorzył mnie sen