CZĘŚĆ DRUGA - ŻYWA LEKCJA HISTORII .

DALSZE LOSY PANA RAUT.

PO PRZYSIĘDZE ZNÓW INTENSYWNE SZKOLENIE A POTEM WYMARSZ NA FRONT. NOCĄ Z 9 NA 10 PAŹDZIERNIKA DYWIZJA ZAJMUJE POZYCJE NA DWUKILOMETROWYM ODCINKU OBRONY NAD RZEKĄ MIEREJĄ , NAPRZECIW ZAJĘTEJ PRZEZ NIEMCÓW WSI LENINO. 12 PAŹDZIERNIKA RUSZYLIŚMY DO ATAKU , NA KRWAWY BÓJ . NA PRZECIW NAS DOŚWIADCZONY I DOBRZE UZBROJONY PRZECIWNIK - NIEMIECKA 337 DYWIZJA PIECHOTY. SOWIECKIE WSPARCIE Z LEWA I Z PRAWA SZYBKO SIĘ DYWIZJE WYKRWAWIŁY I NIEDOSTATECZNIE WSPARŁY POLSKIE NATARCIE. ZACIĘTE I KRWAWE WALKI TRWAJĄ DWA DNI O WSIE : TRIGUBOWA , POŁZUCHY I LENINO .PADŁA DECYZJA O WYCOFANIU POLSKICH ODDZIAŁÓW , A W NASZE MIEJSCE WESZLI SOWIECI , ŚWIEŻE ODDZIAŁY ., TO TE SOWIECKIE ODDZIAŁY , KTÓRE ZA 7 MIESIĘCY W CZERWCU 1944 ROKU PRZEŁAMIĄ OBRONĘ NIEMIECKĄ. W BITWIE ZOSTAŁO ZABITYCH 493 POLSKICH ŻOŁNIERZY , 700 ZAGINĘŁO BEZ WIEŚCI .A 1770 ZOSTAŁO RANNYCH. DALSZE LOSY MŁODEGO ŻOŁNIERZA WIODĄ DO KIERC KOŁO RÓWNEGO , A WIĘC NA TERENY PRZEDWOJENNEJ POLSKI . DO JEDNOSTEK PRZYCHODZĄ MŁODZI POLACY Z POBORU I PARTYZANCI Z AK . BRAŁEM UDZIAŁ W WYZWALANIU LUBLINA I WIDZIAŁEM ZBRODNIE HITLEROWSKIE .KREMATORYJNE PIECE SĄ JESZCZE GORĄCE. WITANO NAS ENTUZJASTYCZNIE. BYŁEM TYLKO ZWYKŁYM ŻOŁNIERZEM .WYKONYWAŁEM ROZKAZY.W SIERPNIU DOTARŁEM Z ODZIAŁEM DO WISŁY I TAM ZATRZYMAŁA SIĘ NASZA LINIA FRONTU. NOCNYMI MARSZAMI DOTARLIŚMY DO LEWOBRZEŻNEJ WARSZAWY I ZDOBYLIŚMY PRAGĘ. NIEMCY CAŁY CZAS NAS OSTRZELIWALI . WĄSKIE OKOPY MASKUJĄCE SNOPKAMI ZBOŻA ( BYŁA TO PORA ŻNIW ) I ZIEMIĄ . TAKA OSŁONA CHRONIŁA PRZED ODŁAMKAMI SZRAPNELI .WE WRZEŚNIU WYDANO ROZKAZ FORSOWANIA WISŁY W CZASIE KTÓRYCH GINIE 3500 POLSKICH ŻOŁNIERZY. MÓWIONO NAM JAKO ŻOŁNIERZOM , ŻE NIE SĄ W STANIE UDZIELIĆ SKUTECZNEJ POMOCY POWSTANIU WARSZAWSKIEMU. DOPIERO W STYCZNIU JAK ZAMARZŁA WISŁA 1945 ROKU POSZLIŚMY DO ATAKU ZDOBYWAJĄC WARSZAWĘ.
MOJE ODDZIAŁY 3 PUŁKU IDĄ W POGOŃ ZA NIEPRZYJACIELEM. NA MIEJSCU ZOSTAJE DRUGA KOMPANIA MOŹDZIERZY W KTÓREJ SŁUŻYŁ PAN REUT , ABY UCZESTNICZYĆ W DEFILADZIE W WYZWOLONEJ STOLICY . WYBOR NIE BYŁ PRZYPADKOWY , BO BYLI W NIEJ ŻOŁNIERZE WYJĄTKOWO ZGRANI I PIĘKNIE ŚPIEWALI PIEŚNI WOJSKOWE . TAK WSPOMINA PAN REUT . JAK SZEDŁEM W DEFILADZIE : ,, BYŁO NIECO CYWILI , SZTAB , ORKIESTRA , ODDALIŚMY HOŁD ZBURZONEJ LECZ BOHATERSKIEJ WARSZAWIE , POSTANOWILIŚMY ZA JEJ GRUZY ZAPŁACIĆ GRUZAMI BERLINA.PO DEFILADZIE RUSZYLIŚMY DALEJ - NA BYDGOSZCZ I POMORZE , AŻ DOSZLIŚMY DO WAŁU POMORSKIEGO".
TU DOPIERO NAPOTKALIŚMY WIELKI OPÓR WROGA. TO TU NIEMCY KILKA LAT SZYKOWALI SWOJE UMOCNIENIA , BUNKRY I OKOPY , KTÓRE DO DZISIAJ MOŻNA OGLĄDAĆ. BYŁY TAK ZAMASKOWANE , ŻE NA NIEKTÓRYCH ROSŁY DRZEWA. POLEGŁO BARDZO DUŻO MOICH KOLEGÓW ŻOŁNIERZY. DRAMATYCZNE BYŁY WALKI O WIEŚ PODGAJE W KTÓRYCH HITLEROWCY 32 ŻOŁNIERZY WZIĘTYCH DO NIEWOLI , SPALILI ŻYWCEM W STODOLE. PAN REUT ZAPAMIĘTAŁ NA CAŁE ŻYCIE WIDOK SPALONYCH ŻOŁNIERZY I ZASTRZELONYCH W TYŁ GŁOWY. PUŁK PANA REUT TRZY RAZY ATAKOWAŁ PODGAJE . ZACZĘŁO BRAKOWAĆ AMUNICJI . DOPIERO JAK PODESZŁY DZIAŁA PANCERNE WIOSKĘ ZDOBYTO.
STĄD POSZLI NA MIROSŁAWIEC , POD KTÓRYM STOCZONO KRWAWĄ BITWĘ W KTÓREJ NIEMCY ZNISZCZYLI Z ZASADZKI , NA PODMOKŁYM PODEJŚCIU DO MIASTA , WIELE POLSKICH CZOŁGÓW.
TU POD BORUJSKIEM PAN REUT ZOSTAJE RANNY I MIESIĄC PRZEBYWA W SZPITALU,PO WYJŚCIU Z KTÓREGO WRACA DO SWEJ KOMPANII I BIERZE UDZIAŁ W FORSOWANIU ODRY. POTEM UCZESTNICZY W OKRĄŻENIU BERLINA I W KRWAWYCH WALKACH ULICZNYCH W SAMYM BERLINIE. NADSZEDŁ MOMENT OSTATECZNEGO SZTURMU.NIEMCY SIĘ PODDALI . ZROBIŁO SIĘ JAKBY ŻAL , BO IDĄC NA BERLIN PISALI NA MURACH MIJANYCH MIAST ,, ZA GRUZY WARSZAWY ZAPŁACIMY GRUZAMI BERLINA,, PAN REUT WSPOMINA :,, NIESTETY NIE UDAŁO SIĘ , NIEMCY SIĘ PODDALI.GDYBY NIE TO POPAMIĘTALIBY I NIE WIEM JAK BERLIN BY WYGLĄDAŁ , HITLEROWCY SIĘ PODDALI , GDYBY SPÓŹNILI SIĘ Z PODPISANIEM AKTU KAPITULACJI ". MOŻE TO NIE BYŁOBY DOBRZE , ALE WYPEŁNILIBYŚMY PRZYRZECZENIE ZŁOŻONE NA GRUZACH NASZEJ WARSZAWY.
PO KAPITULACJI BERLINA ZOSTAŁEM WYSŁANY NA POMOC OKRĄŻONEJ DYWIZJI POLSKIEJ. ZANIM DO NIEJ DOSZLI WOJNA SKOŃCZYŁA SIĘ . ZAPANOWAŁA WIELKA RADOŚĆ , MY ŻOŁNIERZE SIĘ ŚCISKALIŚMY , KONIEC WOJNY ! DOTĄD CZŁOWIEK MYŚLAŁ , ŻE DZIŚ LUB JUTRO ZGINIE , BO ŻOŁNIERZE GINĘLI. JA DOTĄD MIAŁEM TAKIE SZCZĘŚCIE , ŻE BYŁEM W MOŹDZIERZACH , A ONE GŁÓWNIE STRZELAJĄ Z PUNKTÓW ZAKRYTYCH I MOŻE DLATEGO PRZEŻYŁEM.
KONIEC WOJNY , JEDNOSTKA PRZERZUCONA ZOSTAJE W BIAŁOSTOCKIE GDZIE MA ZWALCZAĆ PARTYZANTKĘ. ZACZĘTO ZWALNIAĆ Z WOJSKA , ALE NAJPIERW ŻOŁNIERZY W STARSZYM WIEKU . MIAŁEM 21 LAT MUSIAŁEM W WOJSKU ZOSTAĆ JESZCZE PÓŁ ROKU. MOJA JEDNOSTKA PILNOWAŁA SKŁADÓW WOJSKOWYCH , W TYM PALIW. SPOTYKALIŚMY SIĘ WTEDY Z PARTYZANTAMI , ALE TRAKTOWALIŚMY SIĘ WZAJEMNIE JAK KOLEDZY. PARTYZANCI CZĘSTO PRZYCHODZILI PO PALIWO , WIĘC CO WIECZÓR WÓDKA BYŁA.WRESZCIE I JA ZOSTAŁEM ZWOLNIONY DO CYWILA. PAMIĘTAM TEN DZIEŃ . ,, W LESIE TO BYŁO. NA ZBIÓRCE SŁYSZĘ ; REUT WYSTĄP ! IDZIECIE DO CYWILA. ALE GDZIE JA MAM IŚĆ ? NIE MIAŁEM GDZIE IŚĆ . ANI MATKI , ANI RODZEŃSTWA. I ZWOLNILI MNIE.

KONIEC CZĘŚCI DRUGIEJ.

C.D.N.