Widok z okolic czarnej dziury

Źródło rysunku: April Hobart, CXC

W centrum obracającego się wiru gorącego gazu leży przypuszczalnie nigdy nie widziana bezpośrednio bestia: czarna dziura. Badania jasnego światła emitowanego przez wirujący gaz często nie tylko wskazują na obecność czarnej dziury, ale informują też o jej prawdopodobnych cechach. Na przykład gaz otaczający GRO J1655-40, jak się okazuje, wykazuje niezwykłe migotanie w tempie 450 razy na sekundę. Uwzględniając poprzednie oszacowania masy dla centralnego obiektu na siedem mas naszego Słońca, tempo szybkiego migotania może być wyjaśnione obecnością czarnej dziury, która bardzo szybko rotuje. Problem mechanizmu fizycznego bezpośrednio powodującego migotanie -- oraz wolniejsze niemal okresowe oscylacje (ang. Quasi Periodic Oscillation) -- w dyskach akrecyjnych otaczających czarne dziury i gwiazdy neutronowe wciąż jest w czołówce tematów badawczych.