Bydgoszcz Potop rok ok 1930

Pod pomnikiem moja Teściowa z koleżanką

https://img4.hostingpics.net/pics/781747134967500230521.gif

Na szczytach trzech wzgórz gromadzi się garstka istot. W centrum, na szczycie dużej skały, stoi młody muskularny mężczyzna, który podtrzymując lewym ramieniem omdlewającą kobietę, drugą ręką usiłuje wciągnąć na skałę starca. U stóp skały z przodu leży omdlała matka, która zdołała jednak uratować swoje dziecko, bezradnie teraz rozglądające się po wodnej pustyni. Obok na skałę wdrapuje się lew. Po bokach dużej skały znajdują się dwie mniejsze skały. Na skałę po lewej stronie wdrapała się niedźwiedzica, która ratując swoje młode unosi je w pysku nad wodą. Na skale po prawej stronie ma miejsce dramatyczna, wzięta jednak już z mitologii greckiej (przypomina grupę Laookona) scena walki człowieka z oplatającym go ogromnym wężem, który właśnie zwinął się w kłąb walczącego człowieka.

Kompozycja rzeźbiarska miała sześć metrów wysokości i wykonana została z brązu (93 proc. miedzi, 7 proc. cyny). Autor fontanny, Ferdinand Lepcke, wykonał również dla Bydgoszczy rzeźbę „Łuczniczki”, która dziś jest symbolem naszego miasta. Bydgoska fontanna „Potop” miała dwie kopie, pierwszą w skali 1:1 odsłonięto 15 listopada 1906 r. w rodzinnym mieście rzeźbiarza w Coburgu (Bawaria), jednak bez dwóch bocznych rzeźb, a drugą w skali 1:4 odsłonięto w 1908 r. w Eisleben (Sachsen - Anchalt). Zarówno rzeźba z Eisleben (w grudniu 1942 r.), jak i ta bydgoska (w styczniu 1943 r.) zostały przetopione na cele wojenne. Pozostała jedynie niepełna rzeźba w Coburgu, w oparciu o którą Stowarzyszenie Odbudowy Bydgoskiej Fontanny „Potop” rekonstruuje to niezwykle interesujące dzieło artystyczne.

dodane na fotoforum: