(3)
Tu chodziłam do Technikum, szkoda, że tak niszczeje, przecież to zabytkowy budynek!
Budynek został wzniesiony w latach 1588-1591 w miejscu określanym przez dawnych mieszkańców Lubania mianem Dołu (niem. im Grunde), na potrzeby łacińskiej szkoły. Ulokowano go dokładnie tam, gdzie stały wcześniej kaplica Świętego Jerzego oraz stara szkoła. Do dnia dzisiejszego w jego piwnicy można dostrzec relikty dawnej kaplicy. Inicjatorem inwestycji był urodzony w Lubaniu kanclerz elektora brandenburskiego Adrian Albinus. W 1587 r. przedstawił on pastorowi Martinowi Bohemusowi własną wizję rozbudowy szkoły. Z kolei tenże, osobiście poinformował o pomyśle lubańskich rajców. Kiedy Albinus zaoferował 400 tal., rada miejska podjęła pozytywną decyzję. W kwietniu 1588 r. usunięto częściowo mury kaplicy, po czym położono kamień węgielny pod budowę nowej szkoły. Prace budowlane nadzorował mistrz murarski Martin Salin. Budowę zakończono w 1589 r. Siedemdziesiąt lat później, podczas jednego z największych pożarów w dziejach miasta, spłonęły dach i górne piętro budynku. W 1670 r. historia się powtórzyła. Ogień ponownie strawił najwyższą kondygnację szkoły. Mimo kolejnych bolesnych ciosów ze strony bezwzględnego losu, lubaniacy zawsze przywracali do świetności swoją wszechnicę. W 1690 r. korytarze wyłożono kamiennymi kaflami. 4 lata później zawieszono w budynku dzwon w specjalnym wykuszu. Pod koniec XVIII w. znacznie rozbudowano budynek - poszerzając go w stronę ogrodu klasztornego. W 1710 r. i 1751 odnawiano jego wnętrza. Ostatni raz w swojej historii, szkoła została zniszczona przez ogień 14 lipca 1760 r. Prace remontowe prowadzono przez 12 lat. Obecne elewacje pochodzą z 1914 r. W czołowej elewacji znajduje się kamienne obramienie drzwi z datą 1752 – symbolizującą ukończenie remontu. Natomiast tuż obok wmurowana jest tablica fundatorów: Adriana Albinusa i jego małżonki Anny Wigand. Działająca w budynku wczesnonowożytna szkoła łacińska odegrała ogromną rolę w historii Lubania
Obecnie siedzibę swoją ma Tu MOPS
dodane na fotoforum:
