zaczarować nudne rzeczy
słowem zakląć zwykłe sprawy
już nie myśleć co nas męczy
i co może się przydarzyć
ponad marazm i apatię
machnąć różdżką wyobraźni
w głowie frunąć na wakacje
grzać się gdzieś w tureckiej łaźni
oddać pokłon komu trzeba
i z uśmiechem iść do przodu
własną bajkę wpleść do nieba
z siłą krusząc bryły lodu
bo nie warto tkwić w szarości
choćby była pokuszeniem
życie magią jest radości
czasem przesłoniętej cieniem
Bardzo podoba mi sie ten wiersz, niestety nie znam autora.
milapani 2008-06-11
dzień dobry...dziękuję za odwiedzinki i miłe słowa... :-)
serdecznie pozdrawiam ..Ewa♥
( nie lubię tłoku*)
..dziś lgnę do róż...