kiedy drzewa śpią zamykają oczy
czuwa jednak ich dusza
zapisując grymas na kolejnej twarzy
człowiek
prowadzi często w świat fantazji
myśli słowa i wiarę
zrobiłam mały krok
a spojrzenie dojrzało więcej
w geście nie było muzyki
ale prawda
wyryta na korze
(Sylwia Kanicka)