A wiec kontynlujemy nasz tour wirtualny po Weronie...

Aby zbudować Arene w sposob tak silny i trwały, Rzymianie wykopali zagłębienie we wzniesieniu zwanym Pastel, i rozciągnęli fundamenty cementowe, aby ukształtować podstawę. Aby dać gwarancję wiekszej trwalosci odpowiednio zaprojektowany drenaż tworzyl złożony system kanalizacji: trzy wielkie kloaki pierścieniowe otwierały się pod podłogą galerii dośrodkowych , które tworzyły budowę nośną pierwszego planu. Inne dwa szły za osiami głównymi - większy i mniejszy - z budynku, i konwojowaly odpływ wszystkiego typu sciekow ku Adydze (jedna z nich była badana na odcinku około stu metrów na zewnątrz z amfiteatru). Mowimy tu o rynsztokach wielkich rozmiarów, około dwu metrów wysokości i z różnej szerokości, skonstruowanych z kamieni laczonych malta z okrągłymi wiązanymi , na przemian z warstwami poziomymi cegieł po trzy cegly w każdej warstwie. Do ich pokrycie uzyte były plytamy z kamienia. Ta technika jest bardzo podobna w tej używanej dla systemu sciekowego calej Werony , która należy do pierwszego planowania urbanistycznego miasta, zrealizowana juz przed 49 rokiem a.C.