4 marca

OBUDZIĆ SIĘ

Wraz z wciąż rosnącym dobrobytem rośnie wśród ludzi rodzaj nudy, duchowej gnuśności. Wszędzie można spotkać bezwolnych, zmęczonych ludzi, ale zmęczenie to nie ma nic wspólnego z ciałem. Jest to duchowe obumarcie i pustka. Chodzi tu o utajony, głęboko w nas tkwiący pesymizm wobec życia.
Nie pozwól swojej głowie i swojemu sercu utonąć w brzuchu. Jeśli nie masz większego ideału niż jedzenie i picie, niż zarabianie i wydawanie pieniędzy, to praca staje się złem koniecznym, a wszelkie twoje czyny tracą sens. Wstajesz rano, wzdychając pod nosem, i uciekasz od wszystkiego, co wiąże się z wysiłkiem. Siedzisz też do późnej nocy przed telewizorem jak bezmyślna mumia.
Możesz sam siebie wyleczyć, musisz się tylko obudzić, otworzyć okna na światło i słońce, uwierzyć ponownie w dobro i w Boga, opróżnić i napełnić na nowo serce prawdziwą miłością i zdrowym optymizmem. Nie jesteś numerem w bezbarwnej masie, bezdusznym trybikiem wielkiej maszyny. Jesteś człowiekiem stworzonym dla radości i szczęścia.