NOWE OCZY I NOWE SERCE
Dostrzegać piękno! Potrafi to tylko ten, kto stał się w głębi duszy otwarty i wolny, kto potrafi się odprężyć, kto osiągnął spokój. Trzymając nogę na pedale gazu, widzisz wszystko tylko przelotnie. Mając głowę schowaną w aktach, a serce owładnięte chciwością, niczego już nie dostrzegasz. Wszystko staje się nudne i jednostajne.
Wakacje oznaczają osiągnięcie spokoju. Dostrzegać piękno! Czy przyglądałeś się kiedyś brzozie, czułeś jej delikatne liście? Czy wiesz, że nie ma dwóch takich samych liści? Prawdziwa robota na miarę, żadna masówka. Czy dziwiłeś się kiedyś jabłoni i gruszy rosnącym blisko siebie w ogrodzie? Ich korzenie tkwią w tej samej ziemi, pobierają z tej samej ziemi pokarm, a na ich gałęzie świeci to samo słońce. Jabłoń rodzi z tego jabłka, a grusza gruszki, jabłka i gruszki z tej samej gleby, a jednak tak różniące się kształtem, barwą, zapachem, smakiem. To wspaniałe! Ale czyje oczy potrafią to dostrzec?
Gdy drogą jedzie najnowszy model samochodu, ludzie przystają i patrzą z podziwem. Najwyższy czas, abyśmy spojrzeli innymi oczami. Oczami, które pozwolą nam dostrzec piękno! Ale może trzeba w tym celu najpierw zmienić serce. Panie, podaruj nam nowe serce i nowe oczy, abyśmy mogli dostrzegać cuda i być szczęśliwi.
2 sierpnia