aksamitki

DLACZEGO NIE POTRAFIMY SIĘ JUŻ BAWIĆ
To wielka strata, prawdziwe zubożenie, gdy nie potrafimy już marzyć, bawić się, gdy uschła cała fantazja. Może jesteś zbyt zasobny w drogie martwe przedmioty, które służ tylko twemu wizerunkowi i maja w tym obłudnym świecie zdobić twoją zewnętrzna fasadę. Może za dużo się uczyłeś, tak że czas bajek minął dla ciebie bezpowrotnie.
Uważam, że to niedobrze, jeśli do szkoły nie dopuszcza się dziś bajek i misteriów, jeśli uniwersytety staja się fabrykami wiedzy. Ludzie umrą z samej skuteczności. Brakuje fantazji. Ludzi włącza się planowo i przy użyciu komputera w procesy pracy. Musza robić tylko jedno: funkcjonować bez zakłóceń. Także w sporcie chodzi coraz mniej o radość z gry, a coraz bardziej o pieniądze, czasami o bardzo dużo pieniędzy.
Dlaczego gdy człowiek dorośnie, musi stracić swoje dzieciństwo i najczęściej również serce? Dlaczego nie potrafi się bawić po prostu dlatego, że ma na to ochotę, a nie dlatego, że chce być najlepszy i bić rekordy? Dlaczego nie może już marzyć i chcieć uczynić coś pięknego po prostu dla piękna, nie zastanawiając się co to da? Dlaczego wszelkie marzenia, zabawy i cała fantazja muszą ustępować bezwzględnie obliczonym korzyściom?
8 września