POSŁUCHAJ KWIATÓW
Spadłeś jak gwiazda z nieba. Na niebie wiszą miliardy gwiazd, każda jest wyjątkowa. Miliardy ludzi siedzą na tej małej planecie, a każdy człowiek jest wyjątkowy. Fantastycznie! Gwiazdy świecą i zdobią niebo, aby również nocą można było wierzyć w światło. Ludzie świecą i upiększają ziemię, jeśli są gwiazdami, a nie rozpasanymi potworami.
Jeszcze słyszę, jak kwiat rzekł ostatniej wiosny: „Co też ludzie robią! Produkują straszna broń i sieją śmierć wśród ludzi, zwierząt i roślin. Kwiaty znikają, ścina się drzewa. Ryby umierają w skażonych wodach. Ludzie zanieczyszczają powietrze, które wdychają. I biegają po wystawach, by podziwiać najnowszą technikę, a potem mówią: Wspaniale!”.
Po dłuższej przerwie kwiat dodał jeszcze: „Spójrz, czyż nie jestem piękny? Delikatne, miękkie płatki i serce w mym kielichu. Czy widzisz te barwy, czy czujesz tę cudowną harmonię, czy czujesz życie? Wiesz, gdy odwiedzają mnie wierne pszczoły, rozmawiamy o tym, jak głupi są ludzie”. Jeszcze to słyszę.
Spadłeś jak gwiazda z nieba. Posłuchaj kwiatów!
7 października