ul. Jezuicka
Nazwa ulicy pochodzi od zakonu jezuitów, który pobudował przy ulicy m.in. swój konwikt, a pojawiła się ona w zastępstwie wcześniejszej nazwy św. Jana w XVII wieku
Historia ulicy sięga XIV wieku i lokacji Starej Warszawy, gdyż ta ulica, zwana wówczas św. Jana od sąsiedztwa kościoła św. Jana, była jedną z ośmiu dróg wychodzących z rynku.
Ulicę upodobali sobie duchowni hierarchowie
Po wielkim pożarze w 1607 roku posesje po zachodniej stronie ulicy wykupują jezuici lokując tu kolegium, które przebudowano w latach 1729-1732 scalając trzy kamienice w jedną
Po kasacie zakonu jezuitów w 1773 roku zabudowania stały się własnością Komisji Edukacji Narodowej, a w XIX wieku rządu.
W II połowie XVIII wieku ulica została wybrukowana
Dzięki ważnym budynkom edukacyjnym, ulica nosiła miano elitarnej
12 maja 1983 roku w budynku Milicji (nr 1/3) pobity został maturzysta Grzegorz Przemyk, zmarł dwa dni później, a jego śmierć stała się pretekstem do wielu manifestacji.