(1)
ulica Szczęśliwicka
Nazwa jej pochodzi od tego, iż była to droga prowadząca do wsi Szczęśliwice. Było ona przedłużeniem ulicy Przyokopowej. Została uregulowana w czasach Królestwa Kongresowego. W 1845 r. została oddzielona od ulicy Przyokopowej torami kolei warszawsko-wiedeńskiej.
W XIX wieku była jedną z głównych dróg wsi Czyste. Później stała się częścią przedmieścia Ochota. Pod koniec XIX wieku została zabudowana. Budynki w okolicy ulicy Niemcewicza powstały na początku XX wieku. Wzdłuż ulicy zamieszkiwali głównie robotnicy. Zabudowę stanowiły niewielkie chaty i kilka małych kamienic. Była to wąska ulica, brukowana kamieniem polnym, nie posiadająca oświetlenia. Ponieważ budynki nie miały kanalizacji, wzdłuż niej rynsztokami płynęły ścieki.
W 1916 r. ulica stała się częścią Warszawy (wraz z Ochotą).
W 1927 r. poprowadzono wzdłuż niej tory Elektrycznej Kolei Dojazdowej (obecnie Warszawska Kolej Dojazdowa), ze stacjami Warszawa Zachodnia WKD, Warszawa Szczęśliwicka i Warszawa Opaczewska. Tory zlikwidowano w latach 70. Później położono nowe zlokalizowane na północ od zlikwidowanych. Przed II wojną światową w okolicy ulicy Opaczewskiej oraz pomiędzy ulicą Niemcewicza, a Kopińską powstały nowe zabudowania. Wzdłuż środkowej części ulicy przeważały pola i tereny zielone.
W latach 50. XX wieku wzdłuż ulicy wybudowano kolejne domy mieszkalne. Zabudowano również jej stronę zachodnią, niezagospodarowaną przed wojną.
