ZAPRASZAMY NA SPACER DO PARKU MORSKIE OKO - WARSZAWA MOKOTÓW

Położony jest na terenie starej części Mokotowa. Zaczyna się przy ul. Puławskiej i kończy przy ul. Belwederskiej. Znajduje się tu Warszawskie Towarzystwo Muzyczne im. Stanisława Moniuszki, które mieści się w Pałacu Szustra
W parku są trzy stawy, w tym jeden, w którym można łowić ryby
Park Morskie Oko – park znajdujący się na starym Mokotowie. Zaczyna się przy ulicy Puławskiej kończy przy ulicy Belwederskiej. Znajduje się tam Warszawskie Towarzystwo Muzyczne im. Stanisława Moniuszki, które mieści się w Pałacu Szustra. Niżej znajduje się grobowiec rodziny Szustrów.
Park Morskie Oko pierwotnie należał do romantycznego założenia ogrodowo-pałacowego zaprojektowanego dla księżnej Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej przez Szymona Bogumiła Zuga. W 1820 r. posiadłość przejęła Anna z Tyszkiewiczów Potocka. Posiadłość nosiła nazwę Mon coteau (z franc. "moje wzgórze"). W XX wieku dolna część parku została wynajęta pod park rozrywki Promenada.
Zabudowania gospodarcze i ogród nie zachowały się do dziś, zostały doszczętnie zniszczone w czasie II wojny światowej. Odbudowę powojenną parku i pałacu wykonano w latach 1962-1965
Park Morskie Oko został wpisany do rejestru zabytków decyzją nr 454/1/65 z lipca 1965 r., decyzja nr 915/02 z dnia 30.12.2002 r. uściśliła granice ochrony konserwatorskiej.
Dzisiejsza nazwa Park Morskie Oko obejmuje dawny Mokotów księżnej Izabeli Lubomirskiej nazywany Promenadą oraz powojenne założenie Morskie Oko. Ogród Lubomirskiej założony w latach 1772-1774, był typowym założeniem sentymentalnym. Przy jego urządzaniu brali udział Szymon Bogumił Zug, Christian Gebuh oraz Karol Barhl i Simon. Około 1825 r. przebudowano pałac i niektóre budowle ogrodowe wg projektu Henryka Marconiego.
W 1845 r Franciszek Szuster urządził w Mokotowie modne letnisko. Dolna część parku stała się popularnym miejscem zabaw zwanym „Promenadą”. W 1899 r. na koronie skarpy postawiono kaplicę grobową rodziny Szustrów wg projektu W. Raczkiewicza. Po II wojnie światowej odbudowano pałac wg projektu J. Brabandera w formie nadanej przez Marconiego, przeprojektowano część parku zwaną „Promenada” i urządzono część zwaną „Morskie Oko” (wg projektu E. Jankowskiej i Z. Gnosa).
Park Morskie Oko z racji swojego położenia jest bardzo intensywnie użytkowany przez cały rok. Wchodzi w skład powiązanych ze sobą terenów zieleni usytuowanych na Skarpie Warszawskiej i terenie podskarpia, mających ogromne znaczenie przyrodnicze, klimatyczne i urbanistyczne dla miasta Warszawy.
Obiekt dzieli się na część północną będącą dawnym parkiem Promenada i południową; powojenną - Morskie Oko. Obie części tworzą kompozycyjnie i przestrzennie jedną całość, łączy je aleja biegnąca pod skarpą wzdłuż ogrodzenia szkoły przy ul. Pogodnej. Obszar parku podzielony jest deniwelacją terenu, którą tworzy Skarpa Warszawska. Cechą charakterystyczną kompozycji jest podział na zgeometryzowaną część na koronie skarpy przed pałacykiem Szustra i krajobrazowy charakter pozostałej części parku. Układ wodny założenia tworzą stawy znajdujące się w północnej i południowej części parku. Główne aleje spacerowe wytyczone są w kierunku ul. Belwederskiej i Spacerowej oraz wokół stawów. Charakterystyczną cechą układu roślinnego dawnego parku Promenada jest duża ilość rzędowych, regularnych nasadzeń wzdłuż ciągów spacerowych. W części środkowej dominują rozległe przestrzenie trawników, skupiny drzew pojawiają się nad stawami. Na terenie parku znajdują się pomnik Jana Matejki i pomnik Pamięci Żołnierzy AK Powstańców Mokotowa, a także głaz i tablica upamiętniająca Redutę AK Magnet Baszta Waligóra i 3 tablice upamiętniające pomordowanych w 1944 r. Park nie jest ogrodzony.

dodane na fotoforum:

• Miasta
• Warszawa
• Dziewczyny
• Schody