Dzieje parafii p w. św. Józefa związane są z przybyciem Salezjanów do Przemyśla w 1907r. Ówczesny biskup Józef Sebastian Pelczar zakupił dom parterowy wraz z zabudowaniami gospodarczymi oraz grunty orne i przekazał je salezjanom, którzy w dniu 26.07.1907r. przybili z Oświęcimia na jego zaproszenie. Pierwszym przełożonym był ks. August Hlond; późniejszy kardynał, Prymas Polski.
12 sierpnia 1912 r. rozpoczęto budowę kościoła, według projektu architekta, profesora Akademii w Turynie, Mario Ceradiniego, przy współpracy z architektem Stanisławem Majorskim i inżynierem architektem Stefanem Müllerem z Krakowa.
W dniu 4 maja 1913r. Ks. Bp Józef Sebastian Pelczar dokonał aktu poświęcenia kamienia węgielnego pod nową świątynię. W dniu 16 listopada 1923 roku kościół zostaje poświęcony przez ks. biskupa Józefa Sebastiana Pelczara.
Obowiązki rektora nowoutworzonej „placówki parafialnej” obejmuje dyrektor Zakładu Wychowawczego, ks. Antoni Hlond.
Na zewnątrz budynek kościoła zwieńcza strzelista 62 metrowa wieża, przypominająca wierzę Mariacką w Krakowie. W roku 1924 zawieszono tam cztery dzwony: I. sygnaturka – „Najświętsze. Serce Jezusa”, II. dzwon- „Józef”, III. dzwon - „Bonifacy”, IV. dzwon - „ Św. Franciszek Salezy”, wykonane w przemyskiej odlewni dzwonów Ludwika Felczyńskiego.
Budowę i wystrój wewnętrzny kościoła zrealizowano w oparciu o projekt włoskiego architekta Mario Ceradiniego, według stylu zwanego gotykiem nadwiślańskim (neogotykiem). W stylu gotyckim utrzymane jest również wnętrze kościoła, usytuowane na osi wschód – zachód trzynawowej świątyni, w której nawa główna ma 42 m długości i 10 m szerokości, a jej wysokość wynosi 22 m.
Cały obiekt, kościół wraz z wyposażeniem i przyległym budynkiem, od 1983 roku, wpisany jest na listę dziedzictwa narodowego.
dodane na fotoforum: