WROCŁAW – KATEDRA GREKOKATOLICKA

Zapraszamy do obejrzenia pokazu zdjęć

https://www.youtube.com/watch?v=k3Ft8gtOI7k

https://www.youtube.com/watch?v=jbahnJx-tB8

Katedra greckokatolicka p.w, św. Wincentego i św. Jakuba, parafia pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego we Wrocławiu

Parafia obrządku bizantyjsko-ukraińskiego we Wrocławiu. Obecnie należy do eparchii wrocławsko-gdańskiej i znajduje się na terenie dekanatu wrocławskiego
W 1997 papież Jan Paweł II i kard. Henryk Gulbinowicz przekazali świątynię kościołowi greckokatolickiemu jako siedzibę eparchii wrocławsko-gdańskiej (parafia greckokatolicka we Wrocławiu istnieje od 1956 roku)

Kościół ufundowany przez Henryka Pobożnego wraz z klasztorem dla sprowadzonych z Pragi franciszkanów ok. 1240 roku, został zbudowany w stylu romańskim.
Jeszcze w trakcie budowy jego krypta stała się miejscem pochówku fundatora, który w 1241zginął w bitwie z Mongołami pod Legnicą
W tym najstarszym kościele Wrocławia, (ukończona budowa w 1254 ) ogłoszono 16 grudnia 1261 r. przywilej lokacyjny Nowego Miasta na prawie magdeburskim, umożliwiający dalszy rozwój Wrocławia.
W wiekach XIV i XV poddany poważnej przebudowie i rozbudowie, która z braku środków ciągnęła się bardzo długo i z przerwami. W tym czasie powstała nawa główna kościoła o dł. 77,5 m i wys. 23 m w przeważającym do dziś stylu gotyckim. Czworobok klasztorny przylega do kościoła od północy, co jest nietypowe dla tej części Europy.
Na początku XVI w. franciszkanie w większości albo przeszli na protestantyzm, albo opuścili Wrocław. Ci z nich, którzy pozostali, w 1529 przenieśli się do kościoła św. Doroty. Opuszczony przez franciszkanów kościół przejęli norbertanie (premonstratensi) z przeznaczonego decyzją rady miejskiej do wyburzenia zespołu klasztornego w miejscu obecnego kościoła św. Michała Archanioła na Ołbinie. 3 czerwca 1530 poświęcili go swemu patronowi z Ołbina – świętemu Wincentemu.
W latach 1662-1674 kościół otrzymał bogate wyposażenie barokowe, m.in. w1667 Franz Zeller i Georg Czermak zbudowali nowy ołtarz. Za rządów opata Andreasa Gebela rozpoczęto w 1673 przebudowę klasztoru w stylu barokowym. Późnobarokowa kaplica pw. Matki Boskiej Bolesnej (później Najświętszego Sakramentu) została natomiast wzniesiona przy południowej elewacji w latach1723-1727 przez Christopha Hacknera.
Po sekularyzacji zakonu w 1810 kościół przekształcono w parafialny, zaś budynki klasztoru przeznaczono na siedzibę sądu.
W ostatnich dniach II wojny światowej kościół uległ ciężkim zniszczeniom, m.in. zawaliła się wieża, a wraz z nią część ściany bocznej i sklepień. Zachowane w dobrym stanie stalle przeniesiono do chóru katedry. Odbudowany kościół (latarnia i hełm wieży ukończony dopiero w latach 80.) przez jakiś czas służył tymczasowo jako garnizonowy, w zastępstwie odbudowywanego po pożarze kościoła św. Elżbiety.
W latach 1997-1999 ostatecznie ukończono renowację katedry.