Wielki Mur Chiński

Wielki Mur Chiński posiada długą historię się gającą VII wieku przez Chrystusem, kiedy to Chiny były podzielone na kilka niepodległych państw. Aby bronić się przed atakami z zewnątrz każde w tych państw zdecydowało się wybudować wysoki mur, który wił by się przez cały kraj.


Kiedy pierwszy imperator Chin Qin Shi Huang rozpoczął rządzenie Chinami zjednoczył różne kraje w 221 p.n.e. i rozkazał renowacji i wydłużenie każdego z istniejących murów aż zostały połączone w jedną całość. W tamtych czasach Mur miał długość 5000 kilometrów i rozciągał się od Lintao, zachodnia część Chin do Liaodong na wschodzie.

Jego główna misją była obrona Chińskiego Imperium przed barbarzyńcami i północnej granicy. Wielki Mur został wiele razy ulepszony i wydłużony przez panujące po sobie dynastie w ten sposób przystosowywano go do zmieniających się potrzeb.

Podczas panowania dynastii Han Mur został wydłużony do 10 000 kilometrów. Dynastia Ming ponownie skróciła Mur do 6350 kilometrów i skupiła się na ulepszaniu systemu obronnego. Część Mury, którą można oglądać obecnie rozciąga się od przełęczy Shanhai na wschodzie do przełęczy Jiayu w zachodniej prowincji Gansu.

Mówi się że miliony niewolników i więźniów zostało zmuszonych do budowania Muru, i że wielu zginęło z wyczerpania i głodu. Dlatego Mur znany był przez wieki jako „najdłuższy cmentarz na świecie”. Wielki Mur jest pod ochroną od 1962 roku. W 1987 roku został dodany do listy światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.