<Nadchodzi jesień>

**(Już pajęczyny srebrna nitka)

Już pajęczyny srebrna nitka
o chłodnym brzasku snuje wiersze,
złoto zalśniło w brzozy witkach,
ścichły poranki, odszedł sierpień.

Mgły bladosiwe nad polami
dźwięczą okrzykiem dzikich gęsi,
w sepiowych bruzdach zaoranych
śpi zapach głogów i jarzębin.

Lecz tyle ciepła jest w ogrodach,
w zieleni kasztan brązem błyszczy,
cynobry klonów wrzesień podał,
słodyczą śliwek budzi zmysły.

Jeszcze kolorów trwa karnawał,
starczy nam żaru i uniesień,
miłość nie zetli się, jak trawa,
więc nie mów mi, że idzie jesień...

Ewa Pilipczuk

majaha 2015-09-09

Niech każdy twój dzień ogrzewa promyk słońca...niwelując wszelkie smutki...

olalli 2015-09-09

Piękne miejsce i wiersz...
Miłego dnia życzę:-)

leda38 2015-09-09

I to dużymi kroczkami,ale nie smućmy się jest też piękna.
Pozdrawiam Basiu.

elli4 2015-09-09

spokojne miłe miejsce i piękny wiersz ........Niech dzisiejszy dzień otoczy Cię swymi barwami ... a słońce ogrzeje złotymi promykami. pozdrawiam

maly52 2015-09-09

Piękna,już jesienna całość Basiu, a jesiennie już jest,u mnie też....pozdrawiam Cię bardzo serdecznie...wspaniałego dnia...:))

vitaawe 2015-09-09

BAJKOWE FOTO*
Myślą, mową, czynem, gestem
Dzisiaj z Tobą będę... jestem
Za Twą pamięć, miłe słowa
Zawsze w sercu Cię zachowam *)

hania44 2015-09-09

Już wstałam! :) Dziękuję za pobudkę! :)
Dopóki jesteśmy tutaj z wierszami, zdjęciami i z uśmiechami - jesienna aura nam nie zagraża! :):):)
Miłej środy! :)