wrześniowy las...

lubię jesienne spacery

z szelestem liści pod butami
wiatrem we włosach
ciszą która jest najpiękniejszą muzyką
złotem złapanym w pajęczyny
szumem brzóz

kamieniem w kształcie serca
usiąść przy nim i delikatnie pogłaskać
przecież każdy z nich ma ukrytą duszę
jak człowiek pełen tajemnic

nade wszystko lubię odbicie nieba
w najdroższych oczach i bliskość dłoni
ciepło skradzionego pocałunku
kiedy wracamy kasztanową aleją

Ewa Wierzbińska-Kloska