(7)
Zaśpiewa pieśń swą ptak.
Zabłyśnie znowu promień słońca,
To dnia nowego znak.
Co też nowego on przyniesie?
Czy szczęścia trochę da?
A może troska nas przygniecie?
Czekajmy końca dnia.
Szczęśliwy każdy nowy dzień,
Gdy z życiem idzie w parze.
Cieszmy się jego każdą chwilą,
Nie patrzmy co da w darze...
Elżbieta Opalińska
siabat4 2021-08-07
rustykalnie
dzień sierpniowy rozpala się w jarzębinach
rozsiewając aromat śliwek i gruszek
zaś z upływem czasu (bowiem wszystko płynie)
skwarna cisza zalega od złotych wzruszeń
na ugorach i miedzach w wiechach nawłoci
snuje się nutka miodu i woń kamfory
z koszyczków wrotycza wspartego o płoty
cień tu zagląda do wędrówek nieskory
jeszcze syci się paproci chłodna wilgoć
grążele pławią się w oczku o poranku
i jakby lżeje na niby skwar co przylgnął
by odpocząć na fioletach macierzanki
gdzieś mali grajkowie rzępolą z emfazą
w rozlanym zmierzchu jak dojrzała morela
ciągnąc nić rytmiczną każdej drobnej frazy
ku pięknu zmierzchu - muzykę tarantelli
Zofia Szydzik
