oj niedobrze, panowie, niedobrze! część druga

- powiedział Seward do innych notabli w rządzie Jackson\'a. Mało go prasa nie ukrzyżowała za kupno Alaski- nazwali to nawet po wieki wieków Steward\'s Folly czyli głupotą Steward\'a lub nawet i szaleństwem. Kto to widział wydać TYLE pieniędzy na jakies podbiegunowe lodowisko bez połączenia lądowego bezpośrednio z resztą stanów? W dodatku szybko rozeszła się wieść, że Ruscy chętnie pozbyli się tego lodowiska nie tylko z przyczyn politycznych, ale także dlatego, że wybili co się dało ( głownie zaś wydry morskie) do nogi; i każda pyzata ruska damulka miała już futro na ten i parę następnych sezonów; i w sumie cóz, ach cóż można mieć z Alaski prócz bólu głowy? Znasz to uczucie, kiedy zapłaciłaś/ eś za coś mniej niż powinieneś i zastanawiasz się, czy aby nie nabili Cię w butelkę?
Oj niedobrze, Panowie, niedobrze!
A tu nagle okazało się, ledwie 20 lat potem , że w Alasce jest złoto! I to ile!
Widziałam dziś jeszcze ofertę sprzedaży \"złotonośnej\" rzeki wraz z terenem ( kawał ziemi) i materiałem oraz szopą za jedyne pół miliona dolców. Rzucili się kto mógł z całych Stanów! Nie brakowało wśród śmiałków i Polaków, choć wedle wszelkich informacji ( wyszperanych z mozołem) nasi tam byli wcześniej- w jakiejś karnej grupie wysłanej z Sybiru. ( Karnej grupie? z Sybiru? To miało być tu jeszcze gorzej?)

Na zdjęciu nieład artystyczny- chcialam, żeby woda w tym cudnym arktycznym kolorze zagrała pierwsze skrzypce. Gra sobie cichutko w tej kakofonicznej kompozycji kajsik w tle.