w poszukiwaniu wieloryba

kusi mnie i będzie wierszyk o wielorybie. Kto pamięta? Komu czytano do poduszki?

Był sobie pan Maluśkiewicz
Najmniejszy na świecie chyba.
Wszystko już poznał i widział
Z wyjątkiem wieloryba.

Pan Maluśkiewicz był - tyci,
Tyciuśki jak ziarnko kawy,
A oprócz tego podróżnik,
A oprócz tego ciekawy.

Więc nie można się dziwić,
Że ujrzeć chciał wieloryba,
Bo wieloryb jest przeogromny,
Największy na świecie chyba.

Pan Maluśkiewicz wesoły,
Że mu się podróż uśmiecha,
Zrobił sobie z początku
Łódkę z łupinki orzecha.

Ciąg dalszy przeczytajcie sobie u Tuwima w wierszu Pan Maluśkiewicz i wieloryb.

Zdjęcie Caines Head w Parku Narodowym Fiordów Kenai, w stronę portu. To taki przesmyk w Zatoce Zmartwychwstania. Wszędzie tu pełno zatoczek, półwyspów, wchodzi ląd w wodę, woda w ląd- połapać się trudno. Czasem jest właśnie tak jak tu- pionowa skała wchodząca w morze, dalej zatoczka i kolejna łagodniej schodząca ku wodzie góra, a za nią ośnieżone stoki. Lekki chłód poranka ( mieliśmy kurtki przejsciówki i było przyjemnie) i my sami wśród tych skał. Nikogo nie spotkaliśmy aż do lunchu. Większe statki wypływają znacznie później, mniejsze, jak nasz, wytyczają sobie tak trasy, żeby się nie widzieć bez potrzeby. Kapitan kontaktował się z innymi tylko jeśli albo on, albo oni wypatrzyli wieloryba i podawali sobie namiary gdzie ten olbrzym jest.


...więc teraz, gdy ktoś zapyta
widziałaś wieloryba?
nosa do góry zadrę
i odpowiem: No chyba.... ( wybacz poeto parafrazę)