Las Bielański

Las Bielański na znacznej części terenu jest jedyną pozostałością dawnej Puszczy Mazowieckiej, zachowującą ciągłość jej zespołów leśnych. Widocznym tego świadectwem są 400-letnie dęby, będące rówieśnikami ostatnich turów, które w mazowieckich kniejach dożywały końca swojego bytu.

Obszar ten uchronił się przez wieki przed zagospodarowaniem rolniczym i osadniczym, a także przed postępującą urbanizacją. Swą nazwę Las zawdzięcza białym habitom osiadłych tu w XII w. kamedułów. Nie ma w Warszawie drugiego takiego obszaru, który łączyłby w sobie tyle cennych wartości przyrodniczych, widokowych i historycznych.

Na czterech schodzących do Wisły tarasach Lasu Bielańskiego występują w różnych odmianach, w zależności od nawilgotnienia gleby i wpływu człowieka, dwa typy naturalnych zbiorowisk roślinnych: łęgi i grądy oraz zbiorowiska zastępcze wykształcone przez człowieka. Obecnie stanowi on, otoczoną przez wielkie miasto, wyspę roślinności, która w znacznym stopniu zachowała składniki dawnej puszczy.

Szczególnym walorem rezerwatu jest urozmaicona rzeźba terenu z wysoką skarpą i wyraźnie zaznaczonymi czterema tarasami. Najwyżej położonym jest tzw. taras Bielański stanowiący fragment równiny warszawskiej, niżej znajduje się taras wydmowy związany z pradoliną Wisły i dwa tarasy wiślane: wyższy – nadzalewowy, zwany praskim i najniższy. Urozmaicenie tej rzeźby terenu stanowią wąwozy, znajdujące się w północnej części skarpy. Wzdłuż jednego z nich biegnie koryto dawnego Potoku Bielańskiego. Przepływające przez taras wody Rudawki podwyższają walory estetyczno-widokowe krajobrazu rezerwatu, są też wodopojem i środowiskiem życiowym szeregu gatunków zwierząt. (Z netu)

dodane na fotoforum:

• Rezerwaty przyrody
• drzewa
• Las i drzewa
• Las drzewa drogi
• Lasy drzewa
• Warszawa
• Warszawa da się lub
• warszawa i ja
• wszystko co masz
• CAŁA POLSKA
• Wszystko w garnku
• Zobacz